កាលពីថ្ងៃច័ន្ទ ធនាគារពិភពលោកបានព្យាករណ៍ ថា ផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប (GDP) នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា និងហ្វីលីពីន នឹងកើនឡើង ៥.៨ ភាគរយនៅឆ្នាំនេះ ដែលធ្វើឲ្យប្រទេសទាំងពីរក្លាយជាប្រទេសដែលកំពុងមានការអភិវឌ្ឍន៍លឿនបំផុតនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍។
នៅក្នុងបច្ចុប្បន្នភាពសេដ្ឋកិច្ចចុងក្រោយស្តីពីអាស៊ីបូព៌ា និងប៉ាស៊ីហ្វិក ធនាគារពិភពលោកបានកែសម្រួលការព្យាករណ៍កំណើនក្នុងខែតុលារបស់ខ្លួន សម្រាប់កម្ពុជាមានចំនួន ៥.៥ ភាគរយ និង ៥.៦ ភាគរយ សម្រាប់ប្រទេសហ្វីលីពីន។
ធនាគារពិភពលោកក៏បានធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពការព្យាករណ៍របស់ខ្លួនសម្រាប់ប្រទេសវៀតណាម ពី ៤.៧ ភាគរយ ទៅ ៥.៥ ភាគរយ ដែលធ្វើឱ្យវៀតណាម ក្លាយជាសេដ្ឋកិច្ចរីកចម្រើនលឿនបំផុតទីបីក្នុងចំណោមសមាជិកដែលកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ទាំងប្រាំបីរបស់អាស៊ាន។
ប៉ុន្តែធនាគារពិភពលោក បានកែសម្រួលការព្យាករណ៍នៃការធ្លាក់ចុះសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសចិន ពី ៥.១ ភាគរយ មក ៤.៥ ភាគរយ និងប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី ពី ៥.០ ភាគរយ ទៅ ៤.៩ ភាគរយ។
ក្នុងចំណោមសេដ្ឋកិច្ចប្រទេសអាស៊ានដែលកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ផ្សេងទៀត ការព្យាករណ៍ត្រូវបានដំឡើងពី ៣.៩ ភាគរយ ទៅ ៤.៣ ភាគរយ សម្រាប់ម៉ាឡេស៊ី និងពី ៣.៧ ភាគរយ ទៅ ៤.០ ភាគរយសម្រាប់ប្រទេសឡាវ។ ប៉ុន្តែការព្យាករណ៍ទាំងនេះ ត្រូវបានកាត់បន្ថយពី ៣.៤ ភាគរយ ទៅ ២.៨ ភាគរយសម្រាប់ប្រទេសថៃ និងពី ៣.០ភាគរយ ទៅ ១.៣ ភាគរយ សម្រាប់ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា។
ការស្តារឡើងវិញក្រោយកូវីដ គឺមិនមានភាពស្មើគ្នា
ការធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពបានឱ្យដឹងថា ខណៈពេលដែលទិន្នផលក្នុងមនុស្សម្នាក់បានកើនលើសកម្រិតមុនកូវីដ នៅក្នុងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ធំៗនៅអាស៊ីបូព៌ា និងប៉ាស៊ីហ្វិកភាគច្រើន “ការស្តារឡើងវិញគឺមិនមានភាពស្មើគ្នានៅទូទាំងតំបន់”។
ធនាគារពិភពលោកបានឱ្យដឹងថា ទិន្នផលមនុស្សម្នាក់នៅក្នុងប្រទេសចិន និងវៀតណាមបានលើសកម្រិតមុនការរាតត្បាត នៅឆ្នាំ២០២០។
នៅចុងឆ្នាំ២០២២ ហ្វីលីពីន និងថៃ ត្រូវបានគេប៉ាន់ប្រមាណថា មានកំណើនលើសពីកម្រិតមុនកូវីដ នៅត្រឹមចុងឆ្នាំ២០២៣ ប៉ុណ្ណោះ។
អតិផរណាអវិជ្ជមាននៅកម្ពុជា ចិន និងវៀតណាម
ចំពោះអតិផរណា ធនាគារពិភពលោកបានបញ្ជាក់ថា តម្លៃបាននឹងកំពុងធ្លាក់ចុះនៅទូទាំងតំបន់ “ដោយសារតម្លៃទំនិញទាប ការបន្ធូរបន្ថយការរឹតបន្តឹងនៃការផ្គត់ផ្គង់ និងការថយចុះតម្រូវការក្នុងស្រុក”។
ប៉ុន្តែអតិផរណានៅតែបន្តកើនឡើង “ខ្ពស់” នៅក្នុងប្រទេសមួយចំនួន រួមទាំងឡាវ និងមីយ៉ាន់ម៉ា ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីតម្លៃទំនិញខ្ពស់ដូចជាអង្ករ ការពឹងផ្អែកខ្ពស់លើការនាំចូល ឬការធ្លាក់ចុះនៃរូបិយប័ណ្ណយ៉ាងឆាប់រហ័ស។
ធនាគារពិភពលោកបានបន្តថា៖ «បច្ចុប្បន្ន ថៃ ចិន និងកម្ពុជាមានអតិផរណាអវិជ្ជមាន»។
ធនាគារពិភពលោកបានឱ្យដឹងថា សារៈសំខាន់របស់ប្រទេសចិនជាទិសដៅសម្រាប់ការនាំចេញពីតំបន់ “បានកើនឡើងគួរឱ្យកត់សម្គាល់” ចាប់តាំងពីដើមទសវត្សរ៍២០២០ ជាពិសេសសម្រាប់ប្រទេសឡាវ ម៉ាឡេស៊ី ថៃ និងវៀតណាម។
ធនាគារពិភពលោកបានបន្ថែមថា “ប្រទេសជាច្រើននៅក្នុងតំបន់ក៏ត្រូវរងឥទ្ធិពល តាមរយៈទំនាក់ទំនងពាណិជ្ជកម្មទៅនឹងសកម្មភាពសេដ្ឋកិច្ចនៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក និងសហភាពអឺរ៉ុបផងដែរ” មានដូចជាប្រទេសកម្ពុជា ម៉ាឡេស៊ី ហ្វីលីពីន ថៃ និងវៀតណាម។
ធនាគារពិភពលោកបានព្រមានថា “ការធ្លាក់ចុះកំណើនបន្ថែមទៀតនៅក្នុងសេដ្ឋកិច្ចគោលដៅទាំងនេះនឹងជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់តម្រូវការ” ។
ការស្ទុះងើបឡើងវិញយឺតជាងការរំពឹងទុកក្នុងវិស័យទេសចរណ៍
ពាក់ព័ន្ធនឹងវិស័យទេសចរណ៍ ធនាគារបានកត់សម្គាល់ពី “ការងើបឡើងវិញយឺតជាងការរំពឹងទុក និងមិនស្មើគ្នា” ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងដោយផ្នែកពីការងើបឡើងវិញយឺតពីប្រទេសចិន និងជប៉ុន។
ការមកដល់របស់អ្នកដំណើរតាមយន្តហោះបង្ហាញថា ការមកដល់របស់ភ្ញៀវទេសចរមកពីប្រទេសចិននៅតែមានចំនួនពាក់កណ្តាលនៃចំនួនមុនការរាតត្បាត នៅក្នុងខែវិច្ឆិកាឆ្នាំមុន។
ទោះបីជាកំណើននៅតិចជាងកម្រិតមុនជំងឺរាតត្បាតក៏ដោយ ក៏ការមកដល់របស់អ្នកដំណើរពីទីផ្សារផ្សេងទៀតបានបង្ហាញពីការងើបឡើងវិញលឿនជាងមុន ដោយចំនួន ៧២ ភាគរយ ពីប្រទេសជប៉ុន ៨០ភាគរយពីសហភាពអឺរ៉ុប និងប្រហែល ៩០ភាគរយពីប្រទេសអូស្ត្រាលី កូរ៉េខាងត្បូង នូវែលសេឡង់ និងពីការធ្វើដំណើរក្នុងតំបន់។
ធនាគារពិភពលោកបានបន្តថា “ការកើនឡើងលើការចំណាយថ្លៃធ្វើដំណើរ ដែលជំរុញដោយតម្លៃសំបុត្រយន្តហោះកាន់តែខ្ពស់ និងការធ្លាក់ចុះនៃអត្រាប្តូរប្រាក់នៅក្នុងប្រទេសមួយចំនួន អាចប៉ះពាល់ដល់អំណាចទិញសម្រាប់អ្នកធ្វើដំណើរក្នុងតំបន់ ដោយជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់ការចំណាយដែលមិនចាំបាច់”។
ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ ប្រាក់យ័នចិន និងប្រាក់យ៉េនជប៉ុន បានធ្លាក់ចុះធៀបនឹងប្រាក់ដុល្លារ “ហើយវាអាចប៉ះពាល់ដល់ការចំណាយលើដំណើរកម្សាន្តក្រៅប្រទេសផងដែរ”។
កង្វះខាតបុគ្គលិកនៃវិស័យទេសចរណ៍នៅកម្ពុជា ម៉ាឡេស៊ី និងថៃ
លើសពីនេះ វិស័យទេសចរណ៍ត្រូវបានរងផលប៉ះពាល់ដោយកង្វះកម្លាំងពលកម្ម ដោយសារការវិលត្រឡប់យឺតរបស់បុគ្គលិកក្នុងស្រុក និងពលករអន្តោប្រវេសន៍។
ធនាគារពិភពលោកបានបន្តថា៖ «កម្ពុជា ម៉ាឡេស៊ី និងថៃរាយការណ៍ពីកង្វះបុគ្គលិក ជាពិសេសសម្រាប់តួនាទីជំនាញដូចជាមេចុងភៅ និងអ្នកគ្រប់គ្រង»។
«បុគ្គលិកមួយចំនួន ដែលត្រូវបានបញ្ឈប់ពីការងារមិនបានត្រឡប់មកវិញទេ ហើយវិទ្យាស្ថានបណ្ដុះបណ្ដាល ក៏ជួបការលំបាកក្នុងការបំពេញមុខតំណែង ក្នុងគ្រឹះស្ថានលំដាប់ខ្ពស់ ដែលមុខតំណែងខ្លះ ទាមទារឱ្យមានបទពិសោធន៍ច្រើនឆ្នាំ។
«កង្វះបុគ្គលិកនៅតែបន្តកកើតមាននៅថ្នាក់គ្រប់គ្រងកម្រិតកណ្តាល ដោយអ្នកមួយចំនួនស្វែងរកឱកាសការងារល្អប្រសើរជាងនេះ នៅក្នុងវិស័យផ្សេងៗ»។ AKP