Skip to main content

Het Europa dat wij willen

Speech Geert Wilders
Ambrosetti conferentie, Italië, Villa d’Este, 2 september 2017

Dames en heren,

Bedankt dat ik hier vandaag mag zijn. Ik waardeer het dat u iemand uitnodigt die uw enthousiasme voor de Europese Unie niet deelt. Of uw Europese droom zoals Euro Commissaris Frans Timmermans het zojuist noemde. Om eerlijk te zijn: zijn droom is mijn nachtmerrie.

Ik besef dat mijn mening verschilt van die van de vele leden van de Europese elite in ons midden, maar ik ben een optimist.

Ik geloof in een positieve toekomst voor Europa als een gemeenschap van onafhankelijke, soevereine en democratische landen - samenwerkend zonder een supranationale politieke unie - een Europa zonder de Europese Unie.

Ik geloof dat een echte democratie alleen kan bestaan en bloeien binnen een natiestaat. De nationale soevereiniteit gecombineerd met de binnenlandse cultuur geeft ons onze identiteit. Evenals controle over onze eigen grenzen en begroting en het recht om te beslissen hoe we het zelf als natie gebruiken.
Helaas hebben de meeste van onze regeringen steeds meer bevoegdheden overgedragen aan de EU, waardoor veel belangrijke dingen die we in de afgelopen eeuwen hebben bereikt, ondermijnd worden.

Onze voorvaders vochten voor een democratisch Nederland. Dat is een Nederland waar de Nederlandse kiezers en niemand anders over Nederlandse zaken beslissen. Democratie betekent dat een volk over zijn eigen wetgeving kan beslissen.

Democratie is gelijk aan zelfbestuur. Maar door de overdracht door onze regeringen van bevoegdheden naar Brussel beslissen de EU-instellingen en andere landen over zaken die van essentieel belang zijn voor onze natie: ons immigratiebeleid, ons monetair beleid, ons handelsbeleid en vele andere zaken.

Een groot gedeelte van onze wetgeving is uitbesteed aan Brussel. Onze nationale parlementen zijn uitgegroeid tot uitvoeringsorganen van de EU. Veel mensen hebben hier bezwaar tegen.

In het referendum van 2005 stemde de Nederlanders tegen de Europese grondwet, maar een paar jaar later werd ons een iets gewijzigde versie onder een nieuwe naam door de strot geduwd.
Vorig jaar stemde een grote meerderheid van de Nederlanders in een referendum tegen het EU-associatieverdrag met Oekraïne, maar het verdrag werd alsnog doorgedrukt. Zeer weinig mensen kunnen de EU als een democratische instelling nog serieus nemen nadat ze dit hebben zien gebeuren.

Een ander uiterst belangrijk iets dat de Nederlanders de afgelopen eeuwen hebben verworven, waren duidelijke en afgebakende grenzen. Grenzen zijn belangrijk. Omdat ze ons beschermen en bepalen wie en wat we zijn. Door toedoen van onze regeringen die soevereiniteit hebben overgedragen, zijn we nu niet meer verantwoordelijk voor ons immigratiebeleid en zelfs onze eigen grenzen.
En het resultaat is verschrikkelijk.

Als u de sleutels van uw eigen huis weggeeft aan iemand die de deuren niet vergrendelt, moet u niet verbaasd zijn wanneer onwelkome gasten hun weg naar binnen vinden. Ik geloof dat elke natie de baas is over zijn eigen grenzen en zelf moet kunnen beslissen wie welkom is en wie niet. Nederland is het huis van de Nederlanders. Het is het enige huis dat we hebben. En we zouden weer controle moeten krijgen over onze grenzen en ons eigen immigratiebeleid.

Een van deze dingen waar wij Nederlanders ook aan gehecht zijn is onze nationale identiteit. De Nederlanders hebben hun eigen identiteit. En zo ook de andere naties van Europa.

Maar er is geen eenduidige Europese identiteit.

De EU wordt gekenmerkt door cultureel relativisme en vijandschap tegen het patriottisme. Maar patriottisme is geen gevaarlijke bedreiging, het is iets om trots op te zijn.
Het betekent het verdedigen van de eigen soevereiniteit en de onafhankelijkheid van de natiestaten en het niet uitverkopen van deze waarden in louche compromissen aan de EU en haar bureaucraten.

Zoals de Hongaarse premier Viktor Orban heeft gezegd - ik citeer - "Europa is een gemeenschap van christelijke, vrije en onafhankelijke naties. Het grootste gevaar voor Europa’s toekomst zijn de fanatici van het internationalisme in Brussel. Wij zullen ze niet toelaten om de bittere vruchten van hun kosmopolitische immigratiepolitiek aan ons op te dringen." Einde citaat.
Ik ben het daar helemaal mee eens.

De Europese Commissie is onlangs procedures tegen Polen, Hongarije en Tsjechië gestart, omdat ze weigeren immigranten op te nemen. Twee jaar geleden heeft mevrouw Merkel miljoenen immigranten uitgenodigd om naar Duitsland te komen.
Een historische fout. Ze liet niet alleen miljoenen binnen, haar beleid moedigde hen aan.
Haar "Wir schaffen das - we kunnen het aan" -oproep was een van de grootste aanzuigfactoren in de Europese migrantencrisis. Het is onmogelijk om je identiteit te behouden als je door miljoenen nieuwkomers met een geheel andere cultuur wordt overspoeld. Een cultuur die - zoals het geval is bij de islamitische cultuur – als doel heeft om te domineren en die weigert te assimileren.

De EU lijkt op een kartel van regeringen gedomineerd door Duitsland en Frankrijk. Deze twee machtige naties beslissen bijna alles.
Maar de Polen, de Hongaren, de Nederlanders, de Italianen, hebben voor mevrouw Merkel noch voor de heer Macron gekozen.

Zij hebben de heer Juncker niet gekozen, en wij, Nederlanders, hebben in de vorige parlementsverkiezingen van afgelopen maart de meest pro-EU en pro-islampartij van Nederland gedecimeerd: de sociaaldemocratische partij van mijn landgenoot, de heer Timmermans, die hier deze morgen naast me zit, verloor 75% van haar zetels. Mijn partij, de meest anti-EU en anti-islampartij van Nederland, won 33% meer zetels.
In het uit 13 partijen bestaande parlement in Nederland zijn wij nu voor de eerste keer ooit de tweede partij, en volgende keer worden we de grootste.

Een ander belangrijk onderwerp dat Nederlanders aan het hart gaat is onze veiligheid. In onze straten vandaag, net zoals in veel andere Europese steden, kunnen we dagelijks zien waarmee de EU en de pro-EU leiders van de nationale staten ons hebben opgezadeld. In onze binnensteden worden we geconfronteerd met hele wijken die niet meer Nederlands lijken en voelen, en waar Nederlanders niet meer veilig zijn. We hebben mensen in ons land, die in ons land geboren zijn, maar die onze basiswaarden niet delen en het wordt zelfs erger.

Delen van Europa lijken zelfs op oorlogsgebieden. De EU heeft geen oorlog voorkomen. Er zijn verschrikkelijke moorddadige aanslagen geweest in Barcelona, Londen, Manchester, Berlijn, Brussel, Nice, Parijs, Stockholm, Kopenhagen, Madrid, Amsterdam.

Terroristen zijn Europa binnengekomen tussen de immigrantenstroom die de EU en de nationale overheden hebben toegelaten. Terwijl ‘home grown’ terroristen al een van de grootste problemen vormen waarmee onze landen momenteel geconfronteerd worden. Er zijn duizenden van hen, overal in Europa, in staat om ongehinderd vrij rond te reizen en toe te slaan waar ze maar willen.

Vanmorgen zei de Europese antiterrorisme coördinator Gilles de Kerckhove in een Belgische krant dat er nu 50.000 radicale moslims in Europa zijn. Ze kunnen elk moment een terreuraanslag plegen, zoals de afgelopen tijd al zo vaak is gebeurd.

Brussel, samen met de pro-EU-leiders in de nationale hoofdsteden, creëerde de voorwaarden die deze verschrikkelijke gebeurtenissen en aanslagen mogelijk maakten door miljoenen immigranten Europa te laten binnenkomen - vaak ongecontroleerd, door geen eisen te stellen aan assimilatie, door te weigeren een ‘leitkultur’, een dominante cultuur, op te leggen, door politieke correctheid en een totaal gebrek aan leiderschap.

Op mijn kantoor in Den Haag hangt een enorm portret van Sir Winston Churchill. In 1946 hield hij een toespraak waarin hij pleitte voor wat hij noemde - ik citeer - 'een soort Verenigde Staten van Europa.' Maar daarmee bedoelde hij niet wat de Eurofielen bedoelen. Hij noemde het Britse Gemenebest als voorbeeld: een losse federatie van naties, economisch samenwerkend en gebonden aan een aantal principes.

Maar toen hij in de 50-er jaren premier werd vroeg Churchill het lidmaatschap van de voorloper van de EU niet aan. Hij vond het idee om de nationale soevereiniteit op te geven afschuwelijk. Omdat hij wist dat dit zou leiden tot het einde van democratie, identiteit en veiligheid voor zijn volk.

En ook zorgt de EU niet voor behoud van de joodse christelijke cultuur.
Integendeel, het faciliteert de islamisering.

Onze Europese beschaving, gebaseerd op de culturele nalatenschap van Jeruzalem, Athene en Rome, is de beste beschaving op aarde. Het gaf ons democratie, vrijheid, gelijkheid voor de wet, de scheiding van kerk en staat, en de opvatting dat soevereine staten er zijn om dit alles te beschermen. De remedie tegen alle ellende en terreur is duidelijk: we moeten opnieuw benadrukken wat we zijn. Pas dan kunnen we onze kinderen een toekomst verzekeren in een veilig, sterk en vrij Europa.

De problemen waarmee Europa geconfronteerd wordt, zijn existentieel. Niet economie, maar islamisering, terrorisme en massale immigratie zijn onze belangrijkste problemen. Existentieel, inderdaad, want het bepaalt wie we zijn, wat we zijn en of we in de toekomst nog als vrij volk zullen bestaan.

Dames en heren,

Ik geloof in de vrijheid van meningsuiting. Ik betaal er een zware prijs voor. Ik sta op dodenlijsten van Al-Qaida, de Pakistaanse Taliban en andere islamitische groepen. Ik woon in een safehouse van de Nederlandse staat en ik sta al 13 jaar onder 24/7 politiebescherming. Iedereen heeft recht op zijn of haar mening. Dat heb ik ook.

En ik denk dat de islamisering de grootste bedreiging vormt voor onze Europese toekomst. Ik heb het niet over alle moslims, van wie veel gematigd zijn, maar ik heb het over de islamitische ideologie die onverenigbaar is met vrijheid en democratie en die we massaal importeren.

De Europese Commissie spreekt zijn bezorgdheid uit over de zogenaamde bedreiging voor democratie in landen als Polen en Hongarije, maar het negeert het vernietigende effect dat de islamisering op de veiligheid en de vrijheid van Europa heeft.

Om al deze redenen - bescherming van onze democratie, onze grenzen, onze identiteit, onze veiligheid en onze vrijheid – willen we een Europa zonder de EU. Soevereine democratische landen zijn perfect in staat om samen te werken waar er gemeenschappelijke belangen zijn - zonder dat een supranationale politieke institutie als de EU nodig is.

Maar ondanks al het slechte nieuws, ben ik, zoals ik in het begin al zei, een optimist. Overal in Europa worden steeds meer mensen trotse patriotten.

En weet dat de patriotten zullen winnen. En ook de natiestaat.

Naties die natuurlijk bereid zijn samen te werken waar ze een gemeenschappelijk belang zien. Er is niets mis met economische samenwerking, integendeel. We kunnen ook samenwerken om het terrorisme te bestrijden. Maar alles op vrijwillige basis, als soevereine naties.

En zonder een politieke unie. Zonder de EU.

De toekomst behoort aan het Europa van soevereine naties.

Dank u wel.