Waarom de Jehovah’s Getuigen vol op het juridische orgel gaan
De Jehovah’s Getuigen leggen zich onder geen voorwaarde neer bij de uitkomsten van het wetenschappelijk onderzoek. Ze stappen opnieuw naar de rechter. Is er een verklaring voor hun reactie?
Nu het de Jehovah’s Getuigen niet gelukt is de verschijning van het misbruikrapport tegen te houden, ondernemen ze verdere juridische stappen. Of dat om een hoger beroep gaat of om een nieuwe aanklacht van smaad, laster of discriminatie, wil een woordvoerder van de organisatie nog niet zeggen. Maar zeker is dat de rel rond het rapport nog een juridisch staartje krijgt.
De defensieve reactie van het kerkgenootschap wekt woede op. Zo noemde minister Sander Dekker het ‘onbegrijpelijk’ dat de Jehovah’s Getuigen het rapport en de aanbevelingen naast zich neerleggen. Eerder werkte het kerkgenootschap juist mee aan het onderzoek. De onderzoekers mochten zelfs een misbruikdossier uit een kluis in de kelder van een kerk inzien.
De vele krantenartikelen en tv-reportages die inmiddels over het onderwerp zijn verschenen, werden ook nooit onderwerp van een rechtszaak. Is er met deze juridische strijd sprake van een trendbreuk? Nee, legt sektedeskundige en coach Frances Peters uit. Als ex-Getuige begeleidt zij in haar praktijk mensen die uit een sekte zijn gestapt.
Win-winsituatie
Ze wijst op de vele internationale rechtszaken die de Jehovah’s Getuigen voeren, bijvoorbeeld over bloedtransfusie, maar ook over seksueel misbruik. Volgens haar kijken ze per geval heel strategisch wat het beste is, en hoe ze de minste leden kunnen verliezen.
Peters: “Een rechtszaak is voor hen een win-winsituatie. Als ze winnen, komt dat door de zegen van Jehovah, en verliezen ze, dan kunnen ze zichzelf afschilderen als martelaars, als vervolgden; in lijn met apostelen uit de Bijbel die vanwege hun geloof en opvattingen door de staat werden vervolgd.”
Sowieso laat de reactie op het onderzoek, iets van hun wereldbeeld zien, ziet Peters. Ze zijn geneigd kritische informatie uit de buitenwereld als afkomstig van de Satan te zien. Een goed voorbeeld is een studieartikel dat de organisatie in november vorig jaar verspreidde met het onderwerp: hoe ga je met leugens om?
Satan, schrijven ze, is de vader van de leugen. ‘Hij gebruikt de mensen die hij in zijn macht heeft om leugens te verspreiden over Jehovah en onze broeders en zusters. Zo zijn er afvalligen die de feiten verdraaien en leugens over Jehovah’s organisatie verkondigen op websites en via de tv en andere media. Die leugens behoren tot Satans brandende pijlen.’
Het is alsof het over het misbruikdossier gaat. Op de vraag hoe een goed gelovige hierop dient te reageren, is het artikel duidelijk: ‘Weiger te luisteren! Waarom? Omdat je vertrouwen hebt in Jehovah en je broeders. Vermijd zelfs elk contact met afvalligen. Laat je door niets of niemand – ook niet door je eigen nieuwsgierigheid – verleiden tot een discussie met hen.’
Aanval op wie ze zijn
Dit zie je terug in de reactie op het rapport. Maar waar krantenpublicaties gemakkelijker als leugens af te doen zijn, hebben ze in het geval van het onderzoek te maken met een minister die in hun nek hijgt om iets te veranderen. Uit de brief die het bestuur stuurde aan de minister, blijkt ook dat ze de aanbevelingen zien als een aanval op wie zij zijn.
De onderzoekers willen bijvoorbeeld dat vrouwen een prominentere rol krijgen – iets wat volgens de Jehovah’s Getuigen onbijbels is – en dat ouderlingen beter worden onderwezen. Peters: “Zij zullen nooit toelaten dat er invloed van buitenaf komt. Zij willen controle houden over wat ze leren en hoe ze hun ouderlingen onderwijzen.”
Juist daarom is dit zo’n principepunt voor de Jehovah’s Getuigen, denkt Peters. “Ze zullen hier hun hele advocatenkliek op zetten, zodat de aandacht wordt afgeleid van van wat er eigenlijk mis is: namelijk dat misbruikte kinderen niet goed worden geholpen.”
Lees ook: ‘Als er geen excuses komen van de Jehovah’s, wordt het een andere discussie’
Als de Jehovah’s weigeren een meldpunt in te stellen, moet het strafrecht er aan te pas komen, zegt PvdA-Kamerlid Attje Kuiken.
Zonder Frank Huiting was er nooit een onderzoek gekomen naar misbruik bij Jehovah’s Getuigen
Zonder de openheid en inzet van Frank Huiting, was er nooit een onderzoek gekomen naar misbruik bij Jehovah’s Getuigen. ‘Dit is een enorme ontlading.’