WK voetbal mag niet in Qatar gespeeld worden; maar er is een arsenaal aan uitvluchten om het toch te doen

Zouden al deze mensen, waar ook ter wereld, hun mening kracht bijzetten door luidkeels ertegen te protesteren en ook alles negeren wat in het kader van dit WK plaatsvindt, dan was Qatar het allang kwijt geweest. Dat zou zelfs nu nog kunnen. Maar als je hen vervolgens vraagt om dit in daden te vertalen, dan zien we een welhaast automatische, klassieke reflex. Het arsenaal aan verklaringen en uitvluchten om, nu we bijna zover zijn, het toch maar te gedogen en er dan ook maar naartoe te gaan of naar te kijken, is schier onuitputtelijk.

Een bloemlezing. Waarom komen jullie (..) hier nu pas mee, nu is het te laat / Mensenrechtenorganisaties zijn ook tegen een boycot / Er is overal wel iets mis, zelfs hier in Nederland / Het is niet aan mij of ons, maar aan (politiek, bonden, mediabedrijven, kortom:) anderen om iets te doen / Als we niet gaan, zijn de doden voor niets gevallen, lopen nabestaanden hun uitkering mis en zijn de accommodaties voor niets gebouwd / Wij zijn niet verantwoordelijk voor omkoping (maar profiteren er wel van, HM) / Het is te gecompliceerd en met het moderne voetbal verweven.

Spelers, coaches: wij moeten ons focussen op het WK, want zijn voetballers, geen activisten of politici. Bovendien drijft Nederland ook handel met Qatar. En we maken toch een statement? Nou dan!

Voetbalbonden: door onze aanwezigheid oefenen we druk uit op Qatar om verbeteringen te bewerkstelligen. Er is dankzij ons al wat verbeterd. En we hebben er toch mooi voor gezorgd dat er een mensenrechtenpassage komt in toekomstige WK-bids.

Regering, politiek: het is in de eerste plaats aan het voetbal zelf om hier iets mee te doen. We zeggen uiteraard wel dat Qatar moet letten op mensenrechten, maar houden de dialoog open. Want we moeten denken aan onze handelsbetrekkingen

Media: wij zijn verslaggevers, geen activisten. Het gaat toch door, we kunnen niet méér doen dan schrijven hoe verderfelijk het is en aldaar het kritisch volgen. Maar val spelers er niet mee lastig, die zijn er niet verantwoordelijk voor. En zijn jullie, protesteerders, zelf wel consequent?

Mensenrechtenorganisaties: er zijn verbeteringen dankzij onze strategie (door laten gaan, druk uitoefenen), er moet wel nog veel gebeuren. Maar als iedereen uit Qatar weggaat, gebeurt er niets meer. Het WK is nodig om onze doelen te bereiken.

Supporters, kijkers thuis, overige consumenten: wij zijn voetbalsupporters, geen activisten. Wij zijn slechts toeschouwers, daar heeft verder niemand last van. Waarom moet de sport, ons voetbal, hier per se in vooroplopen? Als wij niet kijken komen de doden niet tot leven en ook de mensenrechten worden er niet beter van.

Het zal wel. Wees nou toch eerlijk en geef gewoon toe dat je het niet wilt missen. Want er is geen enkele acceptabele, plausibele, legitieme reden om ook maar iets te maken te willen hebben met een evenement, waarvoor rechtstreeks duizenden doden zijn gevallen en dat bewezen corrupt en omgekocht is toegewezen.

Eindhovenaar Hein Meurs is actief bezig met verzet tegen het WK, onder meer via het Comité Cancel Qatar 2022 en @CancelQatar2022 (twitter).