Virgil Tănase

Camus

Data premiery

2024-01-31

Liczba stron

464 w oprawie twardej

ISBN

978-83-8196-649-8

Wybierz wersję produktu:

Papierowa

59,00 zł47,20 zł

Cyfrowa

20,00 zł

Autor:

Tłumacz:

Justyna Nowakowska

Na tle licznych biografii Alberta Camusa ta autorstwa Virgila Tănase wyróżnia się nie tylko obfitością źródeł, ale też – a może przede wszystkim – głębią spojrzenia na konflikty i przyjaźnie Camusa w środowisku literackim, jego zaangażowanie i stojące za tym motywacje. Z książki mieszkającego we Francji rumuńskiego autora wyłania się portret wielkiego orędownika humanizmu, pozbawionego złudzeń i odrzucającego kłamstwo; człowieka, który mimo ataków wpływowych w paryskim środowisku intelektualistów uparcie wierzy w moc prawdy. Człowieka pióra, którego żywo przejmują bieżące wydarzenia – podczas wojny angażuje się w działalność ruchu oporu, piętnuje zbrodnie komunizmu, szuka kompromisu dla spływającej krwią Algierii – lecz nie przestaje bronić niewinności człowieka i upomina się o solidarność w świecie. To także obraz pisarza mierzącego się z kryzysem twórczym, męża borykającego się z wyrzutami sumienia oraz syna tęskniącego za matką i światłem dzieciństwa.

zobacz fragment książki spis treści

Informacje o autorze

Recenzje i wywiady

O nowej biografii Camusa rozmawiają prof. Remigiusz Forycki (Instytut Romanistyki UW) i Piotr Kieżun (Kultura Liberalna).

Z biografii wyłania się obraz Alberta Camusa jako człowieka twardego w opowiadaniu się za prawdą, co jest szczególnie widoczne w zaangażowaniu politycznym, ale też odważnego w stawieniu czoła prawdzie o samym sobie. Anna Kruszyńska rozmawia z Elżbietą Brzozowską. PAP, 11 stycznia 2024.

Pisarz zbuntowany. „Nienawidził komunistów, ale także nie znosił »sklepikarskiej Europy«”. Krzysztof Varga na łamach tygodnika „Newsweek”, 27 stycznia 2024

Fragment nowej biografii Camusa na stronach kwartalnika „Więź”, 26 stycznia 2024.

Pisarz zbuntowany. Nienawidził komunistów, ale także nie znosił „sklepikarskiej Europy”. W swoich wyborach pisarskich i politycznych Albert Camus zawsze kierował się humanizmem, nigdy kunktatorstwem czy partyjniactwem. To go odróżniało od wielu francuskich intelektualistów, takich jak Jean-Paul Sartre. Krzysztof Varga, Newsweek, nr 5/2024

Gdy Camus ginie w wypadku samochodowym, w torbie ma nieukończoną powieść. Ukaże się ona drukiem dopiero w 1994 r. Będzie to „Pierwszy człowiek". Postawimy go na półce obok „Obcego", „Dżumy" i „Upadku", dowodów na to, że literatura może być wielka. Krzysztof Masłoń, Do Rzeczy, nr 6/2024

Tygodnik Powszechny

"Albert Camus: ulicznik znikąd. Wokół nowej biografii pisarza" „Tănase traktuje Camusa czasem swojsko, jak kolegę z wojska, a czasem jak przewodnika duchowego. Często i chętnie spoufala się z bohaterem, śmiało interpretuje jego życiowe wybory (jak np. wtedy, gdy stwierdza, że czytanie książek było dla młodego Alberta sposobem na zatarcie nierówności społecznej). Jednoznacznie sympatyzuje z ostrym antykomunizmem Camusa. Nic dziwnego, że sam w 1982 r. stał się celem zamachu rumuńskich służb i jedynie przypadek sprawił, że nie zginął (tajny agent Securitate poparł francuską stronę, zdradzając interesy organizacji). „Sprawa Tănase” zyskała rozgłos, wpływając na znacznie bardziej krytyczną ocenę reżimu Ceaușescu w Europie Zachodniej.” Olga Żyminkowska („Tygodnik Powszechny”, nr 12, str. 64-68).