Direct naar artikelinhoud

'Liever een hoofddoekje dan een siliconenborst'

Vergeleken bij genitale verminking is de hoofddoek ontstellend onschuldig, schrijft Volkskrant-columnist Evelien Tonkens.

Borstimplantaten van het merk Poly Implant Prothèse (PIP). In april 2010 ontdekte de Franse toezichthouder dat het implantaat van het merk PIP een verhoogde kans op scheuren of lekken heeft.Beeld afp

De PVV blijft maar hangen bij die hoofddoek, terwijl een veel beter symbool van vrouwenonderdrukking het recente nieuws bepaalde: de siliconenborst. Miljoenen vrouwen hebben die, weet iedereen nu door dat lekkende Franse merk. Een schok voor wie dacht dat de hedendaagse massale rondborstigheid van de superslanke vrouw een natuurverschijnsel is. Natuurlijke schoonheid is nu eenmaal aantrekkelijker.

Ik had de Franse flop niet nodig om te weten hoe weinig natuurlijk de massale rondborstigheid van de broodmageren is. Rond 1980 waren mijn borsten niet veel bijzonders. Groot waren ze niet, maar dat ben ik zelf ook niet en nog dun bovendien. Einde onderwerp.

De afgelopen dertig jaar is het vrouwbeeld op straat, in reclame, film en media zo veranderd dat ik tot een monster ben verworden. Ik bedoel dit niet zielig, maar letterlijk: een abnormaal wezen. Mijn benen en taille zie je overal, mijn borsten nergens meer. Ze zouden in een historisch museum kunnen, samen met de foto's van Twiggy. Het schijnt ook wel door het massale gebruik van de pil te komen. Maar belangrijker is natuurlijk de cosmetische chirurgie, die, samen met reclame en film, mij tot monster degradeerden. En talloze vrouwen met mij. Miljoenen vrouwen ondergingen een operatie om hun monsterstatus te ontvluchten.

Want dat is waarom vrouwen tot zulke 'correcties' overgaan. Niet uit ijdelheid. Niet om nog mooier te worden. Maar om eindelijk voor normaal door te gaan, zo blijkt uit onderzoek. Het heet niet voor niks correctie. Je bent niet goed, je moet gecorrigeerd! Elke reclamezuil, elk bushokje pepert je dat in. Zo moet je eruitzien, anders ben je abnormaal en moet je je laten opereren.

Penisdecolleté
Mensonterend. Welke gek gaat er nou snijden in een gezond lichaam? Waarom mag ik niet zijn zoals ik ben? Wat is daar verkeerd aan? Waarom moeten alle vrouwen hetzelfde zijn? Alle piemels zijn toch ook niet hetzelfde? Ik weet dat er ook jongens en mannen zijn die zichzelf abnormaal vinden. Maar pas wanneer de bushokjes vol piemels hangen en het penisdecolleté tot norm verheven is, valt dit te vergelijken.

Mensonterend. Toch zou ik niet voor mezelf instaan als ik nu 18 was, of 32 en single. De druk om normaler te worden ervaar ik dagelijks, vooral in de zomer. Ik durf niet zonder bh te straat op, terwijl ik zo'n ding als steun echt niet nodig heb. Wel als camouflagefront om achter te schuilen. Ik durf alleen nog zonder naar buiten als mijn geliefde pal naast mij loopt en belooft dat hij permanent trots kijkt. Mensonterend, niet alleen vanwege de dwangmatige norm waardoor iedereen onder het mom van individuele keuzevrijheid als twee druppels op elkaar gaat lijken. Mensonterend, om een gezond lichaam aan te praten dat het moet worden geopereerd. Operaties brengen altijd gezondheidsrisico's met zich mee die nooit volledig bekend zijn. Zeker niet op lange termijn bij een ingreep die nog maar kort bestaat. En zelfs al zou het niet aantoonbaar schadelijk zijn, het is vast geen goede preventie van borstkanker.

Mijn belangrijkste bezwaar is het simpelst: het is genitale verminking. Als secundaire geslachtskenmerken reken ik borsten tot de genitaliën: net als schaamlippen en clitoris zijn het lichaamsdelen die de drager seksueel genot kunnen verschaffen. Wegsnijden van de clitoris vinden we terecht een schandalige vrouwvijandige verminking. Wrede opoffering van seksueel genot van vrouwen aan dat van mannen. Wettelijk verboden, hier en als het aan ons lag overal in de wereld.

Snijden in schaamlippen of borsten is echter niet veel anders. Er bestaat gerede kans dat je door borstvergroting ieder gevoel in je tepels verliest. Dat risico moet je erbij nemen. Ook hier wordt dus het vrouwelijk seksueel genot zonder pardon opgeofferd aan het mannelijk genot. Precies als bij clitoridectomie.

Als ik dapper zou zijn, zou ik zonder camouflagefront rondlopen en daarmee zeggen: je mag mij een monster vinden, maar het is mijn lichaam, en daar telt mijn voelgenot, niet jouw kijkgenot. Helaas ben ik zo dapper niet.

Vergeleken bij genitale verminking is de hoofddoek ontstellend onschuldig. Vrij van gezondheidsrisico of diefstal van genot. Als de PVV echt symbolen van vrouwenonderdrukking wil bestrijden, laat ze zich dan sterk maken voor een mondiaal verbod op genitale verminking door clitoridectomie, schaamlipcorrectie of siliconenimplantaten.

Evelien Tonkens is bijzonder hoogleraar actief burgerschap.

 Mijn borsten zouden in een historisch museum kunnen, samen met de foto's van Twiggy